Onder impuls van de WVVH startte begin 1994 een kwaliteitskring anticonceptie. Vier patiënten en evenveel artsen staken de koppen bijelkaar en gingen na hoe de anticonceptieraadpleging beter kan verlopen. Dit leidde uiteindelijk tot een basisprotocol, dat als consul­tatiemodel bij een eerste anticonceptieraadpleging kan worden gebruikt. In dit model ligt meer nadruk op informatie over infectiegevaar en anticonceptiegebruik. Ook relationele aspecten van seksualiteit komen meer aan bod.

Dit artikel formuleert de basisideeën van verschillende voordrachten, gehouden op de wintermeeting 1986 van de Belgische Vereniging voor Gerontologie en Geriatrie. In zijn voordracht stelde prof A. MARCOEN een algemeen referentiekader over welbevinden bij bejaarden voor. Hij had het over aspecten van diagnose, zorgen optimalisering van het welbevinden. In drie andere voordrachten werd uiteengezet hoe in concrete omstandigheden best gehandeld wordt om het welbevinden van bejaarden te bevorderen : — bij de organisatie van de thuisgezondheidszorg (R. VAN STEENBERGEN, coördinator Centrum van...

Sedert enkele jaren hebben we goede ervaring, met zwangerschapspraatgroepen: ouders die een kind verwachten komen in groep bijeen om mekaar steun te geven in de zwangerschapsbeieving en om aanvullende informatie te krijgen in verband met zwangerschap en bevalling. In dit artikel willen we belichten hoe de huisarts hiermee in multi-disciplinair verband aan primaire preventie kan doen.

In Leuven liep van juni '80 tot oktober '82 een samenwerkingsprojekt tussen huisartsen en gynekologen voor de begeleiding van zwangerschappen. Aan de moeders werd voorgesteld dat hun zwangerschap zou gevolgd worden door de huisarts onder supervisie van de gynekoloog, en dat de bevalling zou geleid worden door de gynekoloog.

Jarenlang hebben de WVVH en de Akademische Centra voor Huisartsgeneeskunde de verloskunde stiefmoederlijk behandeld in hun nascholingsaktiviteiten.

Uit nascholing blijkt dat artsen weinig vertrouwd zijn met de diagnose van dementie. Als bejaarden hinderlijk of bizar gedrag vertonen wordt dit rap afgedaan als dementie = «Er is niets meer aan te doen». Het is belangrijk de differentiële diagnose te stellen tussen dementie, akute verwardheid en nerveuze depressie, omdat de laatste twee aandoeningen een redelijke kans hebben te verbeteren na medische behandeling. Als de huisarts vertrouwd is met het ziektebeeld van de dementie, kan hij de familie steunen om het veranderd gedrag van de demente oudere te aksepteren en om de restvaliditeit van...

De arts verwijst als hij zich onbekwaam acht zelf de patiënt te helpen, en weet dat de beoefenaar van een andere discipline hulp kan verlenen. Om samen te werken moet de technische bagage van de andere hulpverlener komplementair zijn aan de kennis van de verwijzende arts, maar moet tevens de medische filosofie van beiden gelijklopend zijn.

In Leuven werken sinds 1976 zeven vaste thuisgezondheidszorgteams. Op initiatief van het Wit-Gele Kruis werd in 1980 een sociologisch rapport gemaakt over de werking van de verschillende teams, rapport dat op een studiedag van de verschillende T.G.Z.-teams besproken werd. Vertrekkende van dat rapport schrijf ik enkele gedachten neer over samenwerking op de eerste lijn.

Voor huisartsen is samenwerking in een thuisgezondheidszorg-team meer dan de mogelijkheid, patiënten te verwijzen naar «helpers». In dit team wordt niet de hiërarchie verdedigd van de huisarts die «de spil» van het team moet zijn. Pas vanuit samenwerking in horizontale relaties krijgt de arts kans zich te verrijken aan de inzichten van zijn medewerkers.

In Leuven loopt een projekt zwangerschapsbeleiding waarbij de deelnemende huisartsen en gynekologen afspraken maakten over de taakverdeling tussen beide disciplines. In principe wordt de zwangerschapsbeleiding en de nazorg van de bevalling waargenomen door de huisarts onder supervisie van de gynekoloog, en voeren de gynekologen de bevallingen uit. Zowel de huisartsen als de gynekologen engageerden zich, de zwangerschapsbegeleiding volgens het zwangerschapsprojekt aan te bevelen bij hun zwangere patiënten.